نی نی نقلی من و بابا

 امیر علی ساعت یک ربع به نه شب متولد شد و این آغاز بک فصل جدید در زندگی من بود مادر دو فرزند بودن برای من که هنوز حتی مادر بودن خودم رو خیلی باور نکردم کمی عجیبه.... با اینکه بچه ی دوم بود ولی حس متفاوتی داشت همه چیز انگار نو بود اتاق عمل. دکترا . پرستارا. فیلمبردار و عکاس که از اول باهام بودم و تمام لحظات رو ثبت کردن وقتی به دنیا اومد و صدای گریه اش رو شنیدم از خوشحالی گریه کردم... کوچولو و سفید و بامزه بود شوهر جان هم با لباس مخصوص اتاق عمل پیشم بود ناف بچه رو برید و همونجا عکس سه تایی گرفتیم ( جای دختر گلم خالی بود. حیف که فاطمه یکتا رو راه نمیدادن) این لحظه ها هیچ وقت از یادم نمیرن حتی اگه جایی ثبتشون نکنم امیر علی گرس...